„Kamienie na szaniec”

28 stycznia, uczestnicy 13-1 Środowiskowego Hufca Pracy w Jędrzejowie, obejrzeli spektakl teatralny pt. „Kamienie na szaniec”, wystawiony w Centrum Kultury. Opowieść o czasach i bohaterach na podstawie książki Aleksandra Kamińskiego zawierała wiele pytań, na które widz musiał sobie sam odpowiedzieć. Na temat okupacji niemieckiej napisano setki książek i zrealizowano wiele filmów. Niemal każdy wie, że wojna rozpoczęła się 1 września 1939 roku, że towarzyszył terror na ludności cywilnej, powstały obozy zagłady, ruch oporu, Armia Krajowa - największa podziemna armia, że było Powstanie Warszawskie i co było nowością - istniało suwerenne polskie państwo podziemne z rządem na emigracji, które posiadało w kraju pełne struktury. W tych czasach, pełnych ludzkich tragedii, kwitła też przyjaźń. Właśnie przyjaźń trzech młodych ludzi jest podstawą opowieści. Jan Bytnar „Rudy”, Aleksy Dawidowski „Alek” i Tadeusz Zawadzki „Zośka” to przyjaciele ze szkolnej ławy, przyjaciele z konspiracji. Szczytowym punktem jest akcja pod Arsenałem, podczas której z rąk gestapowskich oprawców odbity zostaje Rudy. Ostatecznie jednak zwycięża śmierć, gdyż skatowany Rudy i ranny Alek umierają tego samego dnia. Zośka zostaje sam. W imię przyjaźni nadal walczy z okupantem. Ostatecznie Tadeusz Zawadzki też ginie. Śmierć połączyła przyjaciół. Opowieść o bohaterach KAMIENI NA SZANIEC Aleksandra Kamińskiego, wykorzystywała nowoczesne środki multimedialne, które dodatkowo przyciągały uwagę widzów. Całość dopełniała gra świateł i sugestywna muzyka w nowoczesnej aranżacji. Oglądając ten spektakl nikt nie miał świadomości upływającego czasu. Wielkie emocje, dynamika i śmierć kończąca przyjaźń pozostawiły u widzów niezatarte wrażenia.

Uczestnictwo w spektaklu powoduje wrastanie młodzieży w kulturę, co daje poczucie więzi z przeszłością kulturalną społeczeństwa oraz zachęca widza do rozpatrywania świata w różnych kategoriach: moralnej, estetycznej i intelektualnej.

Fot. 1,2. Uczestnicy podczas przedstawienia

Fot. 3,4. Spektakl „Kamienie na szaniec”

Autor tekstu i zdjęć: Dawid Wojtasiak